فلسفۀ زبان و واسازی تقابل گفتار و نوشتار در نظام تربیت معلم ایران
کد مقاله : 1562-PHTEZN
نویسندگان
حسین قاسم پورمقدم *
عضو هیات علمی پردیس نسیبه تهران
چکیده مقاله
هدف اصلی این مطالعه، بازنمایی دیدگاه واسازی تقابل گفتار و نوشتار دریدا و جایگاه آن در نظام تربیت معلم ایران است. از فلسفۀ نوشتار دریدا می توان برای بازاندیشی در ساختار تربیت معلم و پرورش خلاقیت دانشجویان بهره گرفت. برای دستیابی به این هدف، با استفاده از روش توصیفی- استنتاجی، ابتدا مبانی فلسفی فلسفه زبان مطرح شده سپس با پرداختن به واسازی تقابل گفتار و نوشتار ، نحوۀ کاربرد آن در تربیت معلم به صورت عام و پرورش خلاقیت دانشجویان به صورت خاص، دریافت و تحلیل شد. این مطالعه با اتکا به اندیشه های دریدا تصریح شد که تربیت معلم مبتنی بر فلسفه نوشتار، تربیت به مثابه متن است که با خوانش و تفسیر متفاوت همواره در حال شدن و در نتیجه فرایندی خلاق است که می تواند گستره ای نامحدود از امکان های نیندیشیده شده تربیت معلم را جهت پرورش خلاقیت در فراگیران فراهم کرده و با تأکید بر خلق معنا و نوشتار شخصی، تولید دانش و نه انتقال صرف آن را، زمینه ساز پرورش خلاقیت سازد. همچنین با تفسیر تازه ای از کنش تربیتی به عنوان دغدغه درباره دیگری، تربیت معلم نوشتارشناسانه رویکردی مسئولانه، به سوی خودآفرینی و رهایی بخشی خواهد بود.
کلیدواژه ها
فلسفۀ زبان، واسازی، گفتار و نوشتار، خلاقیت، تربیت معلم
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی