| بررسی رابطه نظریه و عمل با تکیه بر رویکرد سازنده گرایی به منظور آموزش معلمان |
| کد مقاله : 1530-PHTEZN |
| نویسندگان |
|
صدیقه کریمی فرد *1، افضل السادات حسینی دهشیری2 1آموزگار رسمی وزرات آموزش و پرورش- دانشجو دکتری فلسفه تعلیم تربیت 2هیئت علمی گروه مبانی فلسفی و اجتماعی آموزش و پرورش دانشگاه تهران |
| چکیده مقاله |
| بررسی رابطه و شکاف میان نظریه و عمل تربیتی از جمله مباحث مهم در آموزش معلمان می باشد که صاحبنظران مختلف رفع آن را نیازمند تحول عمیق در معرفت شناسی و ساختار علم تعلیم و تربیت دانسته اند. در این راستا سازنده گرایی به عنوان یکی از جدیدترین مکاتب معرفت شناسی که از نارضایتی به نظریه های شناخت در فلسفه غرب پدید آمد و در واقع رویکردی پسامعرفت شناختی است که مبتنی بر عمل نیز می باشد، می تواند در پر کردن شکاف نظریه و عمل در کلاس درس به معلمان کمک کند. در جریان سازه گرایی، یادگیری به عنوان یک فرایند فعال درنظر گرفته می شود که در آن یادگیرنده به اطلاعات دریافتی معنا می دهد. معلم سازه گرا باید برای شناسایی سبک یادگیری هر یک از دانش آموزان بکوشد و از اطلاعات دریافتی برای تدارک برنامه درسی سود جوید تا به دانش آموزان در رسیدن به توانایی کامل خود کمک نماید. به همین ترتیب باید شرایطی برای مربیانِ دانشجو-معلمان فراهم آید تا امکان ساخت دانش در موقعیت مختلف و رسیدن به توانایی در این زمینه را برای آنها فراهم آورند و همچنین از آنجایی که دانش پیشینی معلم در جریان عمل او تاثیرگذار است بهتر است فضای کلاسی و آموزش دانشجو معلمان و شیوه تدریس مربیان ایشان متاثر از تجربه های موفق رویکرد سازنده گرایی باشد. |
| کلیدواژه ها |
| نظریه، عمل تربیتی،معرفت شناسی، سازه گرایی، معلم |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |
