| (فلسفه تربیت معلم از منظر سقراط، کانت و ملاصدرا) |
| کد مقاله : 1493-PHTEZN |
| نویسندگان |
|
معصومه هروی *1، مرتضی مزگی نژاد2 1دبیر فلسفه و منطق 2دانشیار گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه بیرجند |
| چکیده مقاله |
| بررسی مسئله تعلیم و تربیت و آگاهی از اولین مربیان در طول تاریخ بسیار دشوار است. برخی از اندیشمندان نگاهی ویژه به تعلیم و تربیت داشته اند و خود را وقف تربیت افراد کرده اند. دراین پژوهش به بررسی این مسئله خواهیم پرداخت که چه تمایز و تشابهی میان نظریات سقراط، کانت و ملاصدرا به موضوع تعلیم و تربیت وجود دارد؟ نگاه این دانشمندان در تعلیم و تربیت جهت رسیدن به کمال متربیان است. اما دراین میان تعارضاتی نیز به چشم می‌خورد. افرادی که به ظاهر خود را معلم می‌دانستند و سعی در تعلیم و تربیت داشته اند. سقراط با شهامت در برابر این افراد که خود را سوفیست نامیده بودند ایستادگی کرد. سقراط معلمی را که به پیرایه درون فرد بپردازد معلمی شایسته می‌خواند و کار اصلی معلم را همین موضوع قلمداد می‌کند. وی معلم را کسی می‌داند که با اسلوب دیالکیتک شاگرد را به حقیقت برساند. از نگاه کانت هر انسانی توسط افراد دیگر تربیت می‌شود و این معلم است که فرد را به سمت کمالاتش همراهی می‌کند. او غایت اصلی تعلیم و تربیت را رسیدن به استقلال فرد در پرورش عقل می‌خواند و خود آگاهی فرد را نیز حاصل آن می‌داند. ملاصدرا حرکت جوهری را در رسیدن به کمال آدمی موثر می‌داند. حرکت جوهری که متوسل به تعلیم و تربیت انجام گیرد وصول به کمال آدمی را تسهیل می‌کند. در اندیشه ملاصدرا، مربی توجه به باطن متربیان را برتر از ظاهر می‌داند. مربی در صورت پذیری سجایای اخلاقی در شاگردان نقش بسزایی ایفا می‌کند. |
| کلیدواژه ها |
| واژگان کلیدی :تعلیم و تربیت، معلمی، سقراط، کانت، ملاصدرا. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |
