| آموزش زبان فارسی (روش ها، نقش ها، تعاریف) در نظام تربیت معلّم |
| کد مقاله : 1481-PHTEZN |
| نویسندگان |
|
پرویز شیبانی *1، سیدمصطفی حسینی آزاد2، سیدمهران اشرف منصوری2 1عضو هیات علمی دانشگاه فرهنگیان 2دانشگاه فرهنگیان |
| چکیده مقاله |
| آموزش یک زبان بر آموزش دستور آن زبان استوار است و چگونگی تدوین یک دستور زبان را هنجار و هدف آن است که تعیین می‌کند. شروع هر آموزه‌ای با تعاریف آن و مبانی نظری مربوط به آن است که به صورتی منسجم قابلیت تعریف و استدلال را پیدا می‌کند. یکی از اشکالاتی که بر آموزش زبان فارسی وارد است، نقص در تعاریف است که باعث نا به سامانی در تحلیل دستوری می‌شود و نتایج خود را به دنبال دارد. ما در این مقاله با بیان شواهدی از متون درسی به کم‌وکاستی‌هایی که در آموزش زبان فارسی وجود دارد اشاره می‌کنیم و تأثیری که این نقص‌ها و کاستی‌ها در تعریف برای آموزش زبان فارسی دارد، بیان می‌کنیم. هم چنین به روش‌هایی که می‌توان در آموزش زبان فارسی مورد استفاده قرار داد، اشاره می‌شود. پژوهش پیش رو یک پژوهش توصیفی کتابخانه‌ای است که کلیه منابع موجود در رابطه با شیوه‌های آموزش زبان فارسی را مورد بررسی قرار می‌دهد و سعی در تعریف جامع و کامل در زمینۀ آموزش زبان فارسی را دارد. |
| کلیدواژه ها |
| آموزش، تربیت معلّم، دستور زبان فارسی، روش های آموزش زبان، زبان معیار. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |
