گذر زمانی از تربیت معلم ایران یک بررسی فلسفی_تاریخی
کد مقاله : 1173-PHTEZN (R1)
نویسندگان
محمد شفیق1، فاطمه پورمند *2، سیده مینا علیجان زاده زعفرانی3
1استادیار دانشگاه فرهنگیان
2استاد یار دانشگاه فرهنگیان
3دانشجو کارشناسی
چکیده مقاله
این مقاله یک بررسی فلسفی-تاریخی از گذر زمانی از تربیت معلم در ایران است. فلسفه، روش درست اندیشیدن، راه خردمندانه زیستن و کوشش برای شناختن هستی است. ما با انواع فراوانی از فلسفه، از جمله فلسفه دین، فلسفه هنر و فلسفه تربیت روبه‌رو هستیم. از سوی دیگر نیروی انسانی، به‌ویژه معلم، یکی از عوامل اساسی آموزش و پرورش هر کشور به شمار می‌رود و به همین دلیل هرگونه تحول درنظام آموزش و پرورش، با تربیت معلم ارتباط می‌یابد. عصر کنونی را عصری می‌دانند که هدف آموزش وپرورش تنها انتقال میراث فرهنگی و تجارب بشری به نسل جدید نیست، بلکه ایجاد تغییرات مطلوب در نگرش‌ها، شناخت‌ها و در نهایت رفتار انسان هاست. در به انجام رساندن این رسالت در آموزش و پرورش همه کشورها از جمله ایران، معلمان نقشی بسیار مهم به عهده دارند. موضوع تربیت معلم، فلسفه و سیر تاریخی و تکوینی آن در آموزش و پرورش معاصر ایران از موضوعات مهمی است که می‌تواند حال و آینده را به گذشته پیوند دهد و به برنامه‌ریزان تعلیم و تربیت ایران در برنامه‌ریزی‌های آینده یاری دهد. از این رو هدف این مقاله بررسی فلسفه تربیت معلم و تاریخ تحول آن در نظام آموزشی ایران می‌باشد که به روش کتابخانه ای و به کمک اسناد و پژوهش‌های موجود در این زمینه، این مهم میسر شده و بر آن است دریافت‌های مختلف از فلسفه تعلیم و تربیت همچنین تاریخ تحولات آن در نظام آموزشی ایران را مورد بررسی قرار داده و در انتها به نتیجه گیری و تحلیل موارد یاد شده بپردازد.
کلیدواژه ها
تربیت معلم، ایران، فلسفه، تاریخ
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر