بررسی ونقد مشکلات آموزش زبان عربی در کتاب زبان قرآن (3) پایة دوازدهم متوسطه در پرتو نظریه یادگیری تعاملی |
کد مقاله : 1032-PHTEZN |
نویسندگان |
علی خالقی *1، سیده کبری مظفری2 1استادیار گروه آموزش زبان عربی دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران 2دبیر آموزش و پرورش |
چکیده مقاله |
یادگیری به شیوه تعاملی در آموزش زبان دوّم در واقع روشی از آموزش است که به شکل مستقیم دانشآموز یا دانشجو را با فرآیند درس درگیر میکند؛ این روش، نه تنها خلاقیت و قدرت حل مسئلهی افراد را به چالش میکشد، که کمک میکند تا فراگیران خیلی بهتر و سادهتر مفاهیم درسی را به خاطر بسپارند. کتاب های عربی فنی و حرفه ای و کار و دانش با عنوان زبان قرآن (3) از جمله مهمترین کتاب های عربی در دوره متوسطه دوّم به شمار می روند که دانش آموزان زبان قرآن (3) را که شامل چهار درس است برای پایه دوازدهم می خوانند. از جمله مهمترین نتایج این تحقیق آن است که کتاب های ایران بیشتر به صورت تئوریک مباحث را به دانش آموز القاء می کند و بر بسیاری از مهارت های تعاملی در یادگیری متکی نیست از همین مورد می توان به ضعف یادگیری شنیداری، و کلامی و نوشتاری اشاره کرد که در هر سه کتاب مباحثی برای آموزش مکالمه عربی و همچنین اختصاص CDهای آموزشی برای تقویت شنیداری و املاء و نگارش عربی دیده نمی شود. بنابراین این کتاب بر اساس شیوه های علمی در یادگیری فعّال طراحی شده اند و در هر درس پنج مرحله برای یادگیری مبحث مد نظر پیاده نشده است: مرحله اوّل: مهارت شنیداری،مرحله دوّم: مهارت کلامی، مرحله سوّم: مهارت خواندن، مرحله چهارم: مهارت نوشتاری، مرحله پنجم: مهارت درک مطلب و تمامی این مراحل بر اساس سطح دانش آموز از مبتدی تا پیشرفته در مدارس ایران اجرا نمی گردد. |
کلیدواژه ها |
آموزش زبان عربی، متوسطه دوّم، یادگیری به شیوه تعاملی، مدارس ایران، فنی و حرفه ای. |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |